Yanlış Olan Seni Sevmek mi





Bugün tekrar uyandım
Gözlerimi açtım yine sen buradaydın
Yanımda, sanki karşımda gözlerin o kadar yakın ki hep aklımda
Düşündüm sonra ağladım
Tanrıya binlerce kez sen diye yalvardım
Unutmayı denedim, olmadı.
Kendimi ateşlere attım, yanamadım.
Ve düşündüm tekrar ağladım.

Biliyor musun bunu ben asla yapamadım
Kalbimin fermanını, düşüncelerimin dermanını
Sana hiç anlatamadım.
O kadar farklı bir duygu ki bu anlatamamanın acısı
Bilirim desende, bilemezsin
Kurtulursun desende yapamazsın.
Ama sakın korkma ötesi de var
O da bunu içimde yaşamanın acısı.

Şimdi soruyorum herkese
Ben hatayı nerde yaptım
Ya seni görmemeliydim, ya da orda olmamalıydım.
Soruyorum şimdi sana ben hatayı nerde yaptım
Söyle;
Yanlış olan seni sevmek mi, yoksa sevip de söylememek mi?


____________________________________________________________________________

Sevgi Şiiri
	sendin gülle dalında buluşan bir gece ay ışığında dikenli yollara düşen. sendin benim seviştiğim... yıldızlarımız vardı bizim kayıp gitmeden önce, şair gibi sevmeler denince üstümüze yoktu! seviyorum seni, gülü, dikeni yoksul yoksul gülmeni yedi düvelde aç susuz kalsam da seveceğim seni biliyorsun, sendin beni ayakta gülü dalında tutan.

_____________________________________________________________________________

Cansız Aşk

Sana hoş geldin deyip öyle gitmek vardı. Ama kusuruma bakma, eğer bir kez daha baksaydım gözlerine. İnan dayanamazdım. Uzun zaman olmuş alışalı yokluğuna. Seni de görmeyeli. Bütün bir ömrümü senin geleceğin günü beklemekle geçirdim. Seni bir kez daha görüp, sonra ölebilmek için Gittiğin günkü yerdeyim üstelik. Telvelerin altında güneşin en çok vurduğu ve ayrılığın en çok koyduğu yerde Ellerim titrerdi seni görünce karşımda, nedendir bilmem ne zaman gülsen sana sevdiğimi fısıldardı koca Fırat gittiğin an bitti bütün dünyam. Paramparça oldu senin kahrından umutlarım. Sessiz gidişine üzüldüm en çok beni gerçekten sevmeyişine. Hayallerimi aldı benim dediğim ellerin. Ve ben hala senin beni bıraktığın yerdeydim. Saf sevgiler oldu yalnızlığımda avunduğum. Her sevgiliye gıpta ile baktım. Nereye baksam yüreğimle karşılaştım. Bir fırtına gibi sarstı yokluğun o kadar da uğraştım sensiz kalmayayım diye olmadı, yapamadım. Güllere sevda şarkılarım yazıldı senden sonra buralarda çınar altları doldu efkârlanıp ağlayanlarla. Zamana inattı benim hallerim. Meğer ben sana elini uzattığın kadar. Yakın yerdeyim her susuş bir son oldu bana oysa ne kadar alışmıştım onca acıya hasretlerimi aldı sözlerin benim en güzel çağlarıma yağmurlar yağdı yollara vurdum her dakika hasret dediğim türküleri sensizliği çekemedi bu zavallı kalbim kaderime kurban mıydım acaba yoksa zembereğe zehir mi aradılar? Sonra beni mi buldular karartacak. Yok, edecek gün ışıklarımı... Bak onca şey oldu burada. Bir kere olsun gelip dedin mi? ''Sevdiğim sağmı yüreğin'' istemedim ayrılığı tattırmak sana hissettirmek istemedim bu kadardı bana sevgin giderken yüzüme dönüp tek kelime etmedin. Sabahlara kadar kâbuslarım oldu. senden bana kalan bu şehir sahte oyunlar ürettiler bana sende yoktun üstelik bu gün geliyormuşsun umurumda değil sana vicdanını bırakıyorum hesap sormayı beklediğim bir de bensiz çınar altlarını karanfil kokulu çayları masum Fırat’ı seni kızına bırakıyorum adını taşıdığım sevgilere, aşklara veda etmedim ben hiç sana ne Fırat tan geçebildim ne de sensiz edebildim sirkindim ve kendimdeyim. Bıraktığın yerde şimdi cansız bedenim.